In de inkomhal van het loftcomplex waar ik werk, hangt sinds kort een gigantische zwart-wit foto van de gekapseisde Herald of Free Enterprise.

Het is een mooie reportagefoto. Je ziet een deel van de zijkant van de Herald die boven het water uitsteekt. Er staan twee mannen op het schip. Een van hen gooit een touw naar iemand op een ander schip dat vlakbij ligt. Een meeuw zweeft voorbij.

Door het opblazen van de foto is het beeld vrij korrelig. Dat draagt bij tot de desolaatheid van de enorme metalen constructie in het grijze water van de Noordzee.

Het gooien van het touw doet in eerste instantie aan redding denken.  Maar dit is niet de reddingsoperatie. Dit is niet de scène waarin reddingwerkers verdwaasde, verkleumde, panische slachtoffers van boord halen en helikopters hun zoeklichten over het zwarte water laten glijden.

Dit is ook niet de tweede akte met de duikers die de opgezwollen lijken uit de buik van het schip halen.

Dit is het derde bedrijf waarin zilte werkmannen het wrak weghalen en de vaarroute vrijmaken. Geen menselijk drama maar koud en hard werk.

Ik wens de touwwerpende werkmensen elke ochtend een ‘Goeiemorgen’ en ga zelf vol goede moed aan de slag met in gedachten de mensen die vechten voor hun leven, beseffen dat ze onherroepelijk gevangen zitten in het schip en koud zullen verzuipen in het onwrikbare water.

 © David Van Bambost